गोवा

आले बागेत फुलपाखरू रंग त्यांचे किती सुंदर या फुलांवर त्या फुलावर उडणे पण किती मनोहर नृत्य पाहून फुलपाखराचे काय शोभा बागेस आली फिरत राहिले अवतीभवती फुलांनाही मग धुंदी चढली एक असे फुलपाखरू यावे...

तूझ्या मोगऱ्याच्या गजऱ्याची आठवण अवतीभवती घमघम छळते का क्षणक्षण नाजूक पाकळ्या किती मोहक सुंदर तुझ्या स्पर्शाचे ते आठव मनोहर मनाच्या अलीकडे पावसाची सर मनाच्या पलीकडे...

ज्योतिरावांनी सावित्रीमाईस शिकवले हे असे काय झाले नवलच ते घडले भिडे वाड्यात मुलींसाठी शाळेचे दार उघडले हे असे काय झाले नवलच ते घडले सोडून घरी आपापल्या फुंकण्या धरल्या मुलीनीं...

जुने वर्ष संपले, नविन आले नववर्षाच्या नव्या कामना नवे संकल्प, नविन स्वप्ने रंगवू नव्या नव्या कल्पना नविन वर्ष सुखाचे जावो म्हणता म्हणता सरतात दिवस तेच संघर्ष, तीच संकटे त्याच आशा, त्याच...

पाऊस पडून गेल्यावर दिसती काजवे झाडात स्वयं:प्रकाशी चमचम चमचम फिरती काजवे दिमाखात अल्प आयुष्य काजव्यांचे घेतात रूप जणू दिव्यांचे शांत तेवत असतो दिवा चमचम फार करतो काजवा असे काजवे समाजातही वावरतात मोठ्या दिमाखाने अंगात...

निळ्या नभी भरते शाळा निळी निळी माझी शाळा पाखरे येतात शाळेत लपून बसतात ढगात रात्री चंद्र येतो आकाशात मुले खेळतात चांदण्यात कधी लपतो चंद्र ढगाआड चंद्रावरील शाळा फार द्वाड खूप करतो मस्ती...

गाढ निद्राधीन असताना स्वप्न पडले झोपेत दिसली चंद्रावरची शाळा शाळेत मी होते मजेत आकाशात होत्या रात्री चांदण्या खूप साऱ्या त्यातच गेला वर्ग भरून छान होता नजारा आकाशात होता चांद का तुकडा ढगांच्या लपाछपीत दाखवत होता...

मोक्षदा एकादशीस अर्जुनाला कुरुक्षेत्रावरती सांगितली गीता श्रीकृष्णाने म्हणून म्हणतात गीता जयंती गीतेचा हा ग्रंथ एकमेव आहे ज्याची जयंती साजरी केली जाते केला उपदेश कृष्णाने, अर्जुनास कर्म,धर्म ,विषयी कसे लढावे गुरुंशी तीच होती भगवद्गीता भगवंतांनी गायलेली अठरा अध्याय असलेली नंतर...

थोर समाजसुधारक स्री शिक्षणाचे प्रणेते खरे लोकनेते ज्योतिबा.... शिक्षण हाच जीवनाचा आहे आधार केला प्रचार शिक्षणाचा... अस्पृश्यता, जातीव्यवस्था व्हावे त्यांचे निर्मुलन सामाजिक प्रबोधन केले... हौद पाण्याचा केला खुला अस्पृश्यांसाठी जगले लोकांसाठी आयुष्य... सावित्रीस शिकवले मुलींसाठी शाळा उघडली पहिली देशातली भिडेवाड्यात.. सत्यशोधक समाज धर्म, मनुष्यजात एक एकच...

आले आले सूर हे कुठुनी विलसले हास्य चेहऱ्यावर हा स्वरांचा मोहक काफिला धूंदी चढली कशी मनावर किती रंग ते आयुष्याचे जसे सुंदर रंग फुलांचे कधी सामना होता दगडाशी तुकडे होतात ह्रदयाचे क्षमा...